31/1/10

Pódese amasar unhas natillas?

Pódese.

Tiña intención de facer esta trenza pero algo se torceu. Ou ben metín eu a pata coas cantidades (non sería a primeira vez) ou ben a receita ten algún erro ou ben onde di "é unha masa bastante líquida" debería dicir "é una crema lixeira coa consistencia dunhas natillas".

De todos xeitos amaseina. Iso si, levoume dúas horas (si, dúas) de amasado, cunha hora de repouso (para a masa-natillas e para min) polo medio. Bueno, en realidade nesa hora de intermedio tiven que ocuparme doutro asunto que tiña entre mans. Vaia día pouco atinado que tiven...

Obviamente tiven que esquecerme da trenza e fixen unha rosca. Non saiu demasiado ben pero comémola igual.

De sabor non está nada mal; leva masa nai e manteca cocida e ten un gusto moi de panadería artesá.

A parte positiva é que despois disto atrévome con calquera masa, por líquida que sexa.

Pan con demasiada auga :-(

Fixen mal as contas e boteille á masa case tanta auga como fariña; é dicir, que a taxa de hidratación deste pan é practicamente do 100%

Amaseino no "descanso" entre tanda e tanda de natillas. Uf, vaia día...

Leva polo medio uns allos asados. Non me gusta moito o sabor, atópoo demasiado forte.

29/1/10

100teo (non-sour 100% rye bread)

Esta é a segunda vez que facemos o pan 100% centeo de The handmade loaf de Dan Lepard, con toda esa historia das gachas (imposible desfacer os grumos!). A primeira vez usamos centeo integral e saiu bastante compacto e ácedo. Nesta ocasión, seguindo a receita ao pé da letra e con centeo branco de Betanzos, saiu esponxoso e con sabor suave.

É un auténtico chleb checo ou eslovaco e iso que esquecín a alcaravea.

27/1/10

Sourdough pancakes

SOURDOUGH PANCAKES

INGREDIENTES para xente con moita fame
500 gr masa nai (usei fariña corrente Eroski)
2 culleradas de azucre moreno (usei panela)
2 culleradas de aceite
2 ovos
1 colleriña de lévedo químico (Royal)
sal

PREPARACIÓN
Mesturar ben todos os ingredientes e facer na plancha engraxada cunhas pinguiñas de aceite.
Botar unha cullerada de amoado de cada vez (prefíroos pequeniños, como blinis).

CATA
Góstanme moito máis cos que comera ata agora, que sempre me resultaban un pouco masucos. Estes, ainda que gordiños, están ben cocidos e teñen unha textura agradable, case como un panciño brando e lixeiramente tostados por fóra.
Están moi bos con doce pero case mellor con salgado: espinacas, ovos, salmón...
Os da foto levan un fío de melaza por riba.

PROCEDENCIA
Vinos en Wild Yeast e copieinos case tal cal.

25/1/10

Cookies de Sergio

Que ben lle sairon! este rapaz é un manitas.

A receita colleuna de aquí. Non é de dieta, precisamente...

Todo lo que me gusta es ilegal,
es inmoral
o engoooordaa...


23/1/10

Sourdough con moi pouquiña masa nai

SOURDOUGH CON MOI POUQUIÑA MASA NAI

INGREDIENTES para dúas pezas de 440 gr
525 gr fariña de forza (Cangas)
75 gr centeo integral (Biogredos)
80 gr masa nai de centeo
440 gr auga morna [75%]
9,6 gr sal [1,5 %]
6,4 gr malta [1%]

PREPARACIÓN
Mesturar todo agás o sal. Autolise 1 h
Amasar uns segundos dentro do bol e deixar 1 h máis.
Amasado Bertinet uns 20' incorporando o sal.
Facer unha bola e deixar repousar cuberto uns 90'
Dividir en dous, dar forma e colocar nos banetóns MOI ben enfariñados.
Deixar toda a noite a temperatura ambiente (uns 14ºC). Aumentaron moito de volume. Tempo desde a autolise ata a entrada no forno: unhas 15 h
Quentar o forno a máxima temperatura coa pedra dentro.
Non lles din cortes porque era unha masa algo branda. Creceron ben no forno e non rebentaron.
Coceron 15' a máxima temperatura con vapor e 35' máis sen vapor a 200ºC
Levan tan pouca masa nai porque non tiña tempo de refrescala pero evidentemente con esta cantidade abonda.
Por fin unha codia ben cocida e un miolo cheo de buratos grandes!! De sabor tamén están estupendos.

É incrible o ben que sairon, serei quen de repetilos? :-m

Barra birria

Está claro que non teño moito talento para a formación de barras... :-(

17/1/10

Migas

Comida de inverno: migas de sémola con melón, pepino, pemento, morcilla, touciño e chourizo. E un vasiño de viño mencía.
Teño intención de usar esta sémola nalgún pan proximamente, unhas baguetes, unha épi, un pane siciliano... non decidín aínda cal.

16/1/10

O primeiro sourdough do ano

Había ben tempo que non faciamos este pan, o de sempre, de fondo de armario. Empregamos a fariña de forza que trouxemos da Panadería Alonso de Cangas de Onís, onde comprabamos cada día un pan riquísimo que convertía cada bocadillo nun prato exquisito.

INGREDIENTES para unha peza de máis de 1 Kg
450 gr fariña de forza (Cangas)
150 gr fariña de centeo integral (Biogredos)
200 gr masa nai (trigo e centeo)
390 gr auga morna [70%]
11 gr sal [1,5%]
6 gr malta de trigo [1%]

PREPARACIÓN
Mesturar todo agás o sal. Autolise unhas 2 h (non adoito deixala máis de 20', esta vez estivo tanto tempo porque tiven que sair).
Amasado Bertinet menos de 10', a masa evolucionou rapidamente, non se pegaba e foi moi fácil de manexar, non sei se grazas á fariña, á longa autolise ou qué.
Formar unha bola e deixar levedar 1 h
Amasar uns instantes, facer varios S&F, dar forma, esparexer fariña de centeo e colocar no banetón ben enfariñado.
Estivo toda a noite ao fresco (15ºC). Tempo desde a autolise ata a entrada no forno: unhas 13 h
Aquecer ben o forno a máxima temperatura coa pedra dentro. Cocer uns 15' con vapor, baixar a 200ºC e cocer 45' máis sen vapor.

CATA
Ben cocido e ben de sabor, ácedo no punto xusto. Arrecendo intenso.
Desenvolveuse moi ben no banetón e no forno, creceu abondo: se cadra é que vou aprendendo a formar mellor as pezas! Mágoa dos cortes... malia os moitos e fondos cortes en #, abriuse por onde lle petou. O certo é que me gusta moitísimo máis a abertura irregular que fixo pola súa conta, unha greña preciosa. Ao seguinte dareille os cortes en X e máis fondos aínda.

O pan saiu realmente ben pero, postos a ser esquisitos, o miolo podía ser algo máis tenro. Pódese aumentar a taxa de hidratación sen medo, vista a facilidade e rapidez con que absorbeu a auga.

Torta de millo (versión light)

É unha versión alixeirada da que levou Adriana á oficina, que estaba riquísima mesmo tres días despois de feita. Tradicionalmente as tortas de millo levan unha boa cantidade de azucre e manteiga e constitúen case unha comida de prato único! Eu preferín reducir ambalas dúas. Aínda así, o de light é un dicir...

A de Adri leva:
  • 250 gr fariña de millo
  • 250 gr azucre [100%]
  • 250 gr manteiga [100%]
  • 6 ovos caseiros

Eu fíxena con:

INGREDIENTES
250 gr fariña de millo (Adpan)
125 gr manteiga [50%]
125 gr azucre [50%]
4 ovos
raspadura de limón
azucre moído

PREPARACIÓN
Mesturar a fariña co azucre, a raspadura de limón e as xemas.
Á parte, bater as claras a punto de neve e engadilas con coidado para que non baixen moito.
Enfornar 45' a 200ºC
Cubrir con azucre moído.

CATA
Saiu pouco doce, xusto ao meu gusto (que non é o de todo o mundo, por exemplo o do Ganapán Inofensivo). Non se lle nota nada o limón; non lle botei moito por medo a que sobresaíse demasiado o sabor e, se cadra, fun comedida de máis.
Gústame moito a textura algo granulosa e crocante que lle dá o millo.

A MELLORAR
Evidentemente, a cantidade desmesurada de manteiga que leva a torta de millo tradicional ten a súa razón de ser: a miña ao día seguinte estaba dura e seca. Igual engadindo leite e/ou outro ovo pódese mellorar.

10/1/10

Roscos de Carcabuey

Estes roscos son un dos doces máis sinxelos do mundo e un dos meus favoritos. En orixe son secos e moi duros pero en canto chegan acá comezan a amolecer e perden toda a gracia, por iso hai que comelos de contado... o que non supón nengún problema :-)

Por moito coidado que se teña na viaxe chegan sempre esnaquizados, agás raras excepcións.

Á parte dos roscos, o Ganapán Inofensivo trouxo tamén a fariña candeal coa que os fan :-D
Na panadería teñen a fariña en bolsas marcadas "B" e "F". "B" é a fariña branca (pero se branca é toda!) e "F" para a fariña de freír, non a de Forza!

7/1/10

Galletas de limón

Están baseadas nestas galletas de laranxa e aceite de oliva e esas, á súa vez, nestes biscotti con arancia e olio d'oliva. O que me gustou da receita é que non leva manteiga, por fin un doce sen manteiga!

Improviseinas co que tiña por casa: fíxenas só con zume de limón porque non me quedaban laranxas e a tona do limón fora no roscón. Engadín un pouco de xenxibre fresco e unhas especias porque pensei que combinarían ben os sabores.

Son rápidas e fáciles de facer e saen moi ricas e crocantes, non doces en exceso e nada graxentas.

INGREDIENTES
80 gr zume de limón
80 gr aceite de oliva
80 gr azucre de cana
300 gr fariña de uso corrente
1 ovo
5 gr lévedo químico (Royal)
sal
un anaco de xenxibre ralado
canela en pó
sementes de anís

PREPARACIÓN
Mesturar todo ben ata obter unha masa moi densa e deixar repousar media hora no frigorífico.
O paso seguinte sería, en teoría, estender a masa e cortala. Como eu non fun quen de facelo porque se pegaba, empreguei dúas técnicas alternativas:
  • ir collendo pegotes de masa cunha culler, coas mans molladas darlles algo de forma e colocalos nunha bandexa (véxase o resultado no pratiño da dereita).
  • esgotei a paciencia: o resto da masa boteino noutra bandexa e estendina como puiden coa rasqueta que ten pinchos e nunca utilizara, logo troquelei linhas de puntos para poder partir as galletas unha vez enfornadas e esparexín azucre por riba (véxase o resultado no pratiño da esquerda).
Enfornei as dúas a baixa temperatura (uns 170ºC) para que quedasen ben crocantes. Os boliños, que eran máis grosos, estiveron uns 40-45' no forno; os outros uns 25-30'

A presentación, se cadra, non é moi boa, pero a verdade é que están riquísimas e non dan traballo ningún.

5/1/10

Roscón de reis e raíñas

Agora sei por que o roscón se fai só unha vez ao ano: polo traballo que dá! Este precisou unha hora longa de amasado Bertinet e fíxome dubidar das miñas posibilidades.
A receita está tirada dun clásico, o libro de cociña da Sección Femenina.

Non lle puxen sorpresa por precaución: houbo quen tragou unha espiña de robaliza de 2 x 1 cm (nada menos) e non nos apetecía visitar urxencias outra vez máis nestas festas.


El Noi del Cap Pelat fixo, unha vez máis, un roscón estupendo con esta mesma receita e explica aquí moi ben o proceso (e aproveita para presumir do resultado, claro).

3/1/10

Sopa castellana

Feita para aproveitar un pan que esquecimos na casa cando marchamos a Picos. Cando voltamos estaba tan reseso que pouco máis se podía facer con el.
A sopa saiu moi boa.
Experto en cocina marítima.
Sopa de sobre, no!!